-
1 wybuchnąć
wybuchać (-am) < wybuchnąć> (-nę) bomba, pocisk explodieren; wojna, epidemia, wulkan ausbrechen; fig aufbrausen; (wydobywać się) hervorschießen;wybuchać śmiechem in Gelächter ausbrechen;wybuchać płaczem in Tränen ausbrechen;wybuchać gniewem in Zorn ausbrechen -
2 gniew
m sgt (G gniewu) anger, rage- gwałtowny/nagły/ślepy gniew unbridled/sudden/blind anger a. rage- napad/wybuch gniewu a fit/an outburst of anger a. rage- w gniewie in anger- ogarnięty gniewem overhelmed by anger- budzić/rozpalać (czyjś) gniew a. gniew (w kimś) to rouse/stir up sb’s anger- czuć/okazywać gniew to feel/show anger- trząść się z gniewu to quiver with rage- kipieć gniewem to be seething (with anger)- pałać a. płonąć gniewem to be burning with anger- wpaść w gniew to get angry, to fly into a rage- wybuchnąć gniewem to explode with anger a. to lose one’s temper- wyładować swój gniew to vent one’s anger- hamować/tłumić gniew to contain/swallow one’s anger- powstrzymywać gniew to keep one’s temper- gniew na kogoś/coś anger at sb/sth, rage against sb/sth- gniew bogów the wrath of the gods* * *anger, wrathwpadać (wpaść perf) w gniew — to fly into a rage, to flare up
* * *mi1. (= złość) anger; wybuch gniewu fit of anger; tłumić w sobie gniew hold back one's anger; wpaść w gniew fall into a fit of anger; wprawić kogoś w gniew make sb furious; wybuchnąć l. unieść się gniewem explode with l. in anger.2. (= kłótnia) feud.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gniew
-
3 gniew
wpadać w \gniew in Zorn geratenwybuchnąć \gniewem einen Wutausbruch [ lub Wutanfall] bekommen -
4 zapie|nić się
pf v refl. 1. (pokryć się pianą) [piwo, woda] to foam, to froth 2. pot. (wybuchnąć gniewem) [osoba] to foam a. froth at the mouth pot.- zapienić się z gniewu to foam at the mouth in angerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapie|nić się
-
5 gniewać
II. vr1) ( wybuchnąć gniewem)\gniewać się na kogoś sich +akk über jdn ärgern [ lub aufregen]2) ( żyć w niezgodzie)\gniewać się z kimś miteinander im Streit liegen, sich +akk mit jdm zanken -
6 wybuchać
impf ⇒ wybuchnąć* * *(o bombie, granacie) to explode, to go off; (o wojnie, pożarze, epidemii) to break out; ( o wulkanie) to erupt* * *ipf.1. (= eksplodować) explode; (bomba, granat) explode; ( wulkan) erupt.2. (= zaczynać się nagle) break out; (wojna, pożar, awantura, kłótnia) outbreak.3. (= gwałtownie reagować) fume, flare-up; wybuchać gniewem fly into a passion; wybuchać śmiechem burst out laughing; wybuchać płaczem burst into tears.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybuchać
-
7 zawrzeć
I (-rę, -rzesz); imp - rzyj; pt -arł, -arła, -arli; vb; od zawierać II (-rę, -rzesz); imp - rzyj; vi perf( zagotować się) to come to the (BRIT) lub a (US) boil, ( wybuchnąć) to break outzawrzeć gniewem/oburzeniem — to seethe with anger/indignation
* * *I.zawrzeć1pf.zob. zawierać się.II.zawrzeć2pf.(= zagotować się)1. come to a boil; w pokoju zawrzało jak w ulu room buzzed like a beehive; krew mi zawrzała w żyłach my blood boiled in my veins.2. przen. (= wybuchnąć) break out; dyskusja zawrzała discussion erupted.3. przen. (= wzburzyć się) seethe; boil; zawrzeć oburzeniem seethe l. boil with anger.4. przen. (= zatętnić) buzz; ulica zawrzała plotkami street buzzed with rumor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawrzeć
-
8 aufbrausen
auf|brausenvi sein -
9 rozgorzeć
pf.1. (= zapłonąć) burst into flame, flare up; emocje rozgorzały emotions ran high; rozgorzeć gniewem/miłością be inflamed with rage/love.2. (= wybuchnąć) (o walce, sporze) flare up, break out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgorzeć
-
10 rozgorz|eć
pf (rozgorzeję, rozgorzał, rozgorzeli) vi 1. (wybuchnąć) [spory, walki, dyskusje, emocje] to flare up, to break up 2. (zapłonąć) [ognisko] to burst into flame 3. (zajaśnieć) to be set ablaze- niebo rozgorzało łunami pożarów the sky was set ablaze with the glow of fires4. książk. (zapałać uczuciem) [osoba] to flare up- rozgorzeć gniewem to fly into a rage- rozgorzeć miłością a. uczuciem do kogoś to be infatuated with sb- rozgorzeć nienawiścią do kogoś to be overwhelmed by hate a. hatred towards sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgorz|eć
-
11 zaw|rzeć2
pf vi 1. (zakipieć) [woda] to come to the boil 2. (wybuchnąć) [walka, dyskusja] to erupt 3. (wzburzyć się) [osoba] to boil- zawrzeć gniewem/oburzeniem to boil with rage/indignation4. (ożywić się) [sala, miasto] to buzz- biuro zawrzało od plotek the office buzzed with rumoursThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaw|rzeć2
-
12 wybuchać
wybuchać (-am) < wybuchnąć> (-nę) bomba, pocisk explodieren; wojna, epidemia, wulkan ausbrechen; fig aufbrausen; (wydobywać się) hervorschießen;wybuchać śmiechem in Gelächter ausbrechen;wybuchać płaczem in Tränen ausbrechen;wybuchać gniewem in Zorn ausbrechen -
13 rozgorzeć
-
14 zawrzeć
См. также в других словарях:
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego
hamować — ndk IV, hamowaćmuję, hamowaćmujesz, hamowaćmuj, hamowaćował, hamowaćowany 1. «zmniejszać prędkość; zatrzymywać, zatrzymywać się, zwalniać» Hamować gwałtownie, ostro, łagodnie. Hamować bieg maszyny. Z trudem hamować rozpędzonego konia. Hamować… … Słownik języka polskiego
oburzyć — dk VIb, oburzyćrzę, oburzyćrzysz, oburz, oburzyćrzył, oburzyćrzony oburzać ndk I, oburzyćam, oburzyćasz, oburzyćają, oburzyćaj, oburzyćał «wywołać odruch sprzeciwu, protestu, gniewu» Jego lenistwo oburzało wszystkich. Być oburzonym czyimś… … Słownik języka polskiego
rozgniewać — dk I, rozgniewaćam, rozgniewaćasz, rozgniewaćają, rozgniewaćaj, rozgniewaćał, rozgniewaćany «wywołać w kimś gniew; rozzłościć, zirytować» Rozgniewał go swym uporem. Rozgniewany ojciec. rozgniewać się «wpaść w gniew, wybuchnąć gniewem; rozzłościć… … Słownik języka polskiego
rozsrożyć — dk VIb, rozsrożyćżę, rozsrożyćżysz, rozsrożyćsroż, rozsrożyćżył, rozsrożyćżony książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć» Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.… … Słownik języka polskiego
zapienić się — «pokryć się pianą, stać się pienistym; wzburzyć się» Piwo zapieniło się w kuflu. Morze zapieniło się w czasie burzy. przen. «o człowieku: wybuchnąć (gniewem), objawić swą złość» Zapienić się z gniewu … Słownik języka polskiego
zawarczeć — dk VIIb, zawarczećczę, zawarczećczysz, zawarczećwarcz, zawarczećczał, zawarczećczeli 1. «zwykle o psie: wydać pomruk; warknąć» Pies zawarczał cicho. przen. «odezwać się gniewnie, opryskliwie, wybuchnąć gniewem» Wynoś się zawarczał rozgniewany. 2 … Słownik języka polskiego
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
rozgorzeć — dk III, rozgorzećeję, rozgorzećejesz, rozgorzećej, rozgorzećrzał, rozgorzećeli, rozgorzećrzały, rozgorzećrzali 1. «rozpalić się, zapłonąć; rozświetlić się, zajaśnieć» Ognisko rozgorzało na polanie. Niebo rozgorzało łunami pożarów. ◊ Rozgorzeć… … Słownik języka polskiego
zawrzeć — I dk XI, zawrzećwrę, zawrzećwrzesz, zawrzećwrzyj, zawrzećwarł, zawrzećwarty, zawrzećwarłszy zawierać ndk I, zawrzećam, zawrzećasz, zawrzećają, zawrzećaj, zawrzećał, zawrzećany 1. częściej ndk «mieścić w sobie, mieć coś jako składnik (dziś tylko o … Słownik języka polskiego
niepohamowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepohamowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} nieumiejący, niedający się pohamować, opanować; gwałtowny, żywiołowy, nieokiełznany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepohamowana zazdrość, ambicja, zachłanność. Wybuchnąć niepohamowanym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień